หลักธรรมพุทธ ชนะตนได้ ชนะโลกได้ทั้งใบ วิธีเอาชนะ ทุกอย่าง ด้วยพุทธศาสนา

การรู้จักบุญคุณและตอบแทน ตอบแทนจะไม่ใช่ตอบแทน เมื่อตนยังปราณา บางสิ่งจากผู้รับการตอบแทน รวมถึง กายและจิต

หลักธรรมพุทธ ชนะตนได้ หลักคำสอนในพุทธศาสนามีทั้งหลักปฏิบัติที่เป็นจริยธรรมคุณธรรมและศีลธรรม หลักจริยธรรม ความกตัญญูกตเวที คือ การรู้จักบุญคุณและตอบแทน อันเป็นหลักธรรมพื้นฐานทั่วไปของมนุษย์ เพื่อการดำรงอยู่อย่างปกติสุข ดังนั้นทุกคนจึงมีหน้าที่ต่อกันด้วยการปฏิบัติตามหลักจริยธรรมของพระพุทธเจ้า คือการปฏิบัติหน้าที่ต่อกัน

พุทธศาสนา เป็นศาสนาที่มีหลักคำสอนละเอียดละออ สำหรับมนุษย์ทุกเพศทุกวัย หลักสำคัญอาจสรุปได้ดังต่อไปนี้คือ

1. ประมวลหลักธรรมที่เป็นหัวใจหรือบทสรุปคำสอนทั้งหมด เรียกว่า “โอวาทปาฎิโมกข์” ประกอบด้วยหลักสำคัญ 3 ประการ คือ

🍃ให้เว้นจาการทำชั่ว
🍃ให้สร้างแต่กรรมดี
🍃ให้ชำระจิตให้บริสุทธิ์

2. หลักการดับทุกข์ ประกอบด้วยสาระสำคัญที่เกี่ยวเนื่องกัน 3 ประการ คือ

🍃 ขันธ์ 5 คือ องค์ประกอบของชีวิตมนุษย์ซึ่งพุทธศาสนาอธิบายว่า ชีวิตมนุษย์ประกอบขึ้นด้วยสิ่งสำคัญ 2 ประการ คือ รูปกับนาม

รูป หมายถึง ร่างกาย เป็นสิ่งที่มองเห็นและสัมผัสได้

นาม เป็นสิ่งที่มองไม่เห็นแต่รู้สึกได้

ขันธ์ห้า ประกอบด้วย รูป 1 กับ นาม 4

รูป ประกอบด้วยธาตุ 4 ได้แก่ ดิน น้ำ ลม และไฟ ดิน หมายถึงส่วนของร่างกายที่เป็นของแข็ง เช่น กระดูก เล็บ ผมและขน ฯลฯ เป็นต้น น้ำ หมายถึงส่วนของร่างกายที่เป็นของเหลว เช่น โลหิต น้ำเหลือง เหงื่อ น้ำลาย และน้ำย่อย ฯลฯ เป็นต้น ลม หมายถึงก๊าซที่อยู่ในร่างกาย เช่น ลมหายใจ ลมเบ่งและลมแรงดันต่างๆ ส่วนไฟนั้นหมายถึงความร้อนในร่างกาย

นาม 4 ประกอบด้วย เวทนา สัญญา สังขารและวิญญาณ เวทนา หมายถึง ความรู้สึกที่เกิดจากการที่ ตา หู จมูก ลิ้นและกายไปกระทบกับ รูป เสียง กลิ่น รสและสัมผัส (โผฎฐัพพะ) ซึ่งจะก่อให้เกิดความรู้สึกไม่อย่างใดอย่างหนึ่งใน 3 ลักษณะ ดังนี้คือ สุข ทุกข์และเฉย ๆ (คือไม่สุขไม่ทุกข์) สัญญา หมายถึง ความจำสังขาร หมายถึง สิ่งปรุงแต่งจิตรให้คิดดี – คิดชั่ว หรือ กลาง ๆ (ไม่ดีไม่ชั่ว) เช่น ความสนใจ เจตนาและค่านิยมต่างๆ ฯลฯ เป็นต้น วิญญาณ หมายถึง การรับรู้ ความรู้แจ้งและอารมณ์ที่เกิดกับจิต เมื่อ ตา หู จมูก ลิ้นและกายกระทบกับ รูป เสียง กลิ่น รสและสัมผัส กิเลศ

พุทธศาสนาถือว่าขันธ์ 5 คือ เหตุเบื้องต้นแห่งทุกข์ เพราะถ้าไม่มีขันธ์ (ไม่มีการเกิด) ทุกข์เกิดไม่ได้

หลักธรรมพุทธ ชนะตนได้ หลักคำสอนในพุทธศาสนามีทั้งหลักปฏิบัติที่เป็นจริยธรรมคุณธรรมและศีลธรรม

ความกตัญญูกตเวที คือ การรู้จักบุญคุณและตอบแทน อันเป็นหลักธรรมพื้นฐานทั่วไปของมนุษย์ เพื่อการดำรงอยู่อย่างปกติสุข ดังนั้นทุกคนจึงมีหน้าที่ต่อกันด้วยการปฏิบัติตามหลักจริยธรรมของพระพุทธเจ้า คือการปฏิบัติหน้าที่ต่อกัน บุนด้า

ชาติสุดท้าย องค์สัมมาสัมพุทธเจ้า ชาติที่พระองค์ ตรัสรู้ เป็นพระพุทธเจ้าได้

พระพุทธศาสนาเป็นศาสนาเกิดขึ้นเมื่อ ๔๕ ปีก่อนพุทธศักราช

ผู้เป็นศาสดา คือ พระพุทธเจ้า มีพระนามเดิมว่า เจ้าชายสิทธัตถะ

เหตุผลที่ดลใจให้เจ้าชายสิทธัตถะหนีออกไปผนวช เพราะพระองค์ขณะเสด็จประพาสอุทยานทรงเห็น

คนเกิด คนแก่ คนป่วยและคนตาย พระองค์ทรงคิดว่าสิ่งเหล่านี้คือความไม่แน่นอนของชีวิต พระองค์จึงมีความปรารถนาที่จะเสาะแสวงทางดับทุกข์ดังกล่าว

• พระชนมายุ ๒๙ พรรษา ทรงออกผนวช
• พระชนมายุ ๓๕ พรรษา ทรงตรัสรู้ธรรมเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า
• พระชนมายุ ๘๐ พรรษา เสด็จดับขันธปรินิพพาน ก่อนปรินิพพานได้ประทานปัจฉิมโอวาทแก่สาวก
• และทรงเตือนให้สาวกปฏิบัติหน้าที่ของตนด้วยความไม่ประมาท (อับปมาทธรรม)

เป้าหมายของชีวิต

1.เป้าหมายระดับพื้นฐาน

(ทิฏฐธัมมิกัตถะ) หมายถึง เป้าหมายประโยชน์ในระดับชีวิตประจำวันที่

• ขยันหมั่นเพียร (อุฏฐานสัมปทา)
• เก็บออมทรัพย์ (อารักขสัมปทา)
• คบคนดีเป็นเพื่อน (กัลยาณมิตตตา)
• ใช้ทรัพย์เป็น (สมชีวิตา)

2.เป้าหมายระดับกลาง

(สัมปรายิกัตถะ) เน้นที่ความเจริญงอกงามแห่งจิตใจ เป็นคุณค่าที่แท้จริงของ
ชีวิต คือ3

• มีศรัทธา เชื่อในพระรัตนตรัย เชื่อในกรรม และผลของกรรม
• มีศีล ความประพฤติทางกาย วาจา เรียบร้อย
• จาคะ ความเสียสละ
• ปัญญา รู้อะไรดีอะไรชั่ว

3.เป้าหมายระดับสูงสุด (ปรมัตถะ) หมายถึง ประโยชน์ที่เป็นแก่นแท้ของชีวิต เป็นจุดหมายสุดท้ายที่ ชีวิตจะพึงบรรลุ คือ การบรรลุนิพพาน